Onlangs maakte ik een kruidenwandeling in Wijlre. Het startpunt van de route was 'Pauls', een gezellige eetgelegenheid in Wijlre in een mooie boerderij. Anne was mijn gids tijdens dit uitje waarbij we op zoek gingen naar kruiden van Limburgse bodem. En ik moet zeggen ik was aangenaam verrast. De opvallendste exemplaren heb ik hieronder voor je op een rijtje gezet in een photo-log (PLOG). Niet allemaal natuurlijk, er moet nog iets te ontdekken blijven;).[caption id="attachment_3603" align="alignnone" width="1178"]

Pauls boerderij[/caption][caption id="attachment_3602" align="alignnone" width="1178"]

Startpunt kruidenwandeling[/caption]In de voortuin van Pauls troffen we meteen iets leuks aan, namelijk sedum, ook wel de westerse aloë vera met bijbehorende werking.[caption id="attachment_3606" align="alignnone" width="1178"]

Sedum[/caption]Vervolgens troffen we de kamille, bekend om thee van te trekken en bovendien een madelief look-like. De 'echte' variant is hol van binnen en de straalbloempjes dienen voor het lokken van insecten.[caption id="attachment_3609" align="alignnone" width="1178"]

'Echte' kamille[/caption]Een stukje verder liepen we tegen een lindeboom op, een vrij bekende soort waar de lindebloesem aan groeit. Van deze bloesem, een mild kruid, kun je thee trekken waar je goed van kunt slapen.[caption id="attachment_3610" align="alignnone" width="1178"]

Lindebloesem[/caption]In de buurt van de Geul vonden we een zwerm mooie, witachtige bloemen. Terwijl ik de zoete vanille-amandelgeur opsnuffelde vertelde Anne me de naam: moerasspirea. Deze laat denken aan 'aspirine' en dat is nu net ook in lichte mate de werking van deze plant, net als de werking van de blaadjes van de wilg trouwens.[caption id="attachment_3633" align="alignnone" width="1174"]

Moerasspirea[/caption][caption id="attachment_3615" align="alignnone" width="1178"]

Bladeren wilg[/caption]Vervolgens spotte Anne de walstro, waarvan de bloemetjes eetbaar zijn. Deze plant is te herkennen aan de stervormige blaadjes.[caption id="attachment_3621" align="alignnone" width="1178"]

Walstro[/caption]En dan deze klassieker: kleefkruid, de bolletjes (zaadjes) die overal aan blijven plakken worden ook wel ‘haneklootjes’ genoemd. Deze zijn tot aan de bloei eetbaar en proeven als frisse groenten. Vroeger werden de tentakels bovendien bij elkaar in een krans gedraaid en als zeef gebruikt, weet Anne.[caption id="attachment_3622" align="alignnone" width="1178"]

Kleefkruid in een krans[/caption]Erna troffen we zevenblad, een delicatesse voor de Romeinen. Je kunt het bereiden als spinazie in de wokpan of gebruiken om te verwerken in pesto, stamppot of kruidenbouillon. Als de plant bloeit komen er witte, eetbare bloemetjes aan die je salade kunnen pimpen.[caption id="attachment_3624" align="alignnone" width="1178"]

Anne vertelt over zevenblad[/caption]Even later wees Anne me op een soort stekel met allerlei kleine zaadjes. Dit was de weegbree en deze kwam me bekend voor. Het helpt tegen brandnetel bultjes en als je de zaadjes kort in olie bakt smaken ze een beetje als pijnboompitten.[caption id="attachment_3634" align="alignnone" width="1178"]

Weegbree[/caption]Een stukje verder kwamen we wederom bij een plantje met een bekende vorm.. maar waar leek het op? De akkerpaardenstaart wordt ook wel 'legoplantje' genoemd en ik begreep meteen waarom. Dit was bijna letterlijk een boompje van bij de lego. Mensen gebruikten dit vroeger ook wel als schuurspons. Medicinaal helpt deze heermoes bij blaas- en nierproblemen.[caption id="attachment_3628" align="alignnone" width="1178"]

Legoplantje[/caption]We liepen verder en passeerden een struik met kleine gele bloemetjes. Dit was nagelkruid. Anne vertelde me dat de wortel van deze plant goed werkt tegen ontstoken tandvlees. Bovendien ruikt het ver weg naar kruidnagel en de bloemetjes zijn wederom eetbaar en dus ideaal voor door een salade.[caption id="attachment_3629" align="alignnone" width="1178"]

Nagelkruid[/caption]Toen Anne me op deze blaadjes wees was ik enigszins verbaasd, ik zou er namelijk zo langs zijn gelopen. Het bleek bijvoet te zijn en is te herkennen aan de grijze onderkant. Het is familie van de dragon en ook zo te gebruiken. Leuk feitje: Romeinen gebruikten dit in hun sandalen tegen vermoeide voeten.[caption id="attachment_3630" align="alignnone" width="1178"]

Bijvoet[/caption]En dan de mooiste van het stel (naar mijn mening): de klaproos. De rode kroonblaadjes kun je voor smaak en kleur natuurlijk goed gebruiken in je salade. Maar je kunt er ook thee van trekken om beter te slapen.[caption id="attachment_3631" align="alignnone" width="1178"]

Klaproos[/caption]Dit was de laatste aanwinst voor ons tasje. We liepen terug naar Pauls en lieten onze buit zien. Het is dat wij nog maar weinig tijd hadden maar de medewerkers hadden deze bloemetjes en kruiden in een mooie salade kunnen verwerken.[caption id="attachment_3637" align="alignnone" width="1178"]

Buit[/caption]Zoals ik al eerder zei en je hierboven ook kunt zien, staan niet alle plantjes in deze blog, die mag je zelf gaan ontdekken.Mocht je inderdaad interesse hebben om eens te gaan ‘bermsnuffelen’ met Anne, dan kan dit op een locatie naar keuze in het Limburgse heuvelland. De wandelingen zijn te reserveren vanaf € 8,50 p.p. vanaf 8 personen met eventuele aanvullingen. Check meer info hier. Onze hele ervaring in Wijlre met Pauls en de wandeling lees je trouwens op LimburgLonkt.Wij raden deze wandeling met 'spicy' twist in ieder geval ten zeerste aan.Liefs,Fleur