Dwalen door de bossen van Slenaken en Epen
Wat kan het soms fijn zijn. Een frisse neus halen in de Limburgse bossen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het te weinig doe en dat terwijl er echt werkelijk op 5 minuten rijden de mooiste bossen en weilanden te vinden zijn. Tijdens de fietstocht met mijn moeder door het Heuvelland, maakten we ook een wandeling door de bossen. We troffen het, want het zonnetje liet zich zien.
Waar het begon
We slapen bij Bed and Breakfast 'Home at the end of the world'. Dit ligt in Slenaken, weliswaar bovenop de berg, dus je moet best een stukje wandelen om in het dorpje zelf te komen. We lopen op een smal pad langs een appelboomgaard. Mijn moeder lijkt het leuk om de appels van heel dichtbij te bekijken en neemt de grond ook even mee. Tip: doe goed schoeisel aan en geen witte kleding, je kunt vies worden. De Limburgse bossen kunnen glad zijn... De appeltjes hangen er verder mooi bij. Een enorme lachkik en vieze kleren later, maken we de boer blij door de appeltjes te laten appeltjes hangen en zetten onze wandeling voort richting het dal.
Bijtanken
Het is een flinke duik richting het dal en doen er een tijdje over om in Slenaken aan te komen. Een theetje gaat er daarom wel in. We stoppen bij Herberg Restaurant de Boswachter om even bij te tanken. Hier kwam ik 'vroeger' ook wel vaker omdat een vriend van mij hier werkte, erg leuk om hier weer terug te zijn. Je zit aan de voet van de Loorberg en ziet veel fanatieke fietsers langs komen. De bikkels die deze berg beklimmen beginnen bij de Boswachter flink te trappen, aanmoedigen is toegestaan (Let op voor mensen met een foetelfiets, lees E-bike). Altijd wat te zien dus.
Afkoelen
We zetten onze tocht voort. Wat we niet weten is dat we diezelfde berg, waar die fietsers ook allemaal opgingen, zelf ook op moeten. Wel op een speciaal voetpad, maar de hoogtemeters zijn hetzelfde. Vanaf dit wandelpad heb je prachtig uitzicht over Slenaken. Boven aangekomen lopen we het bos in. Heerlijk, want een beetje frisheid kunnen we wel gebruiken. Dit bos heeft enorme hoge bomen en een breed wandelpad. Hier en daar schijnt de zon door de bomen wat een prachtig zicht oplevert. Na enkele bochten komen we aan de rand uit. We kijken nu uit over België. Dit is een bekende fotoplek en we kunnen dan ook niet achterblijven. Ik geef de fotografen geen ongelijk: adembenemend mooi.
Bewoonde wereld
Via het pad langs de bosrand komen we uit in een weiland waar net de mais is afgedaan. De boer is twee stengels vergeten, een erg grappig gezicht. We zien de huisjes steeds dichterbij komen, dat moet Epen zijn. Mijn horloge zegt dat we op een mooie afstand zitten van 9 kilometer en dat voelen we wel in de beentjes. Niet alleen de afstand, ook de hoogtemeters zijn te voelen. Je moet dus wel iets over hebben voor dit uitzicht. Maar zeg nou zelf, dan heb je wel wat.
Sit back & relax
We ploffen neer bij de Smidse. Vanaf deze plek, je raadt het al, heb je wederom een fantastisch uitzicht. Het terras zit bomvol. Niet gek, het is echt topweer, een felle zon met een koud briesje. Je zou zomaar uren kunnen blijven hangen. Door die flinke wandeltocht hebben we honger gekregen. We kiezen voor twee typische Limburgse gerechten: Oma's kippensoep en brood met gehaktbrood (ook door oma gerold). Ze vullen lekker en zorgen weer voor een klein beetje energie om de terugweg in te zetten. Niet wandelend, maar met de bus dit keer. Moet kunnen, toch?
Laatste loodjes
De bus brengt ons terug naar Noorbeek. Nog één heuvel wacht daar op ons. Langs de weg spot ik een paar houten kisten waar Mirabelle (soort pruim) worden verkocht. Gewoon op goed vertrouwen met een bakje met muntjes. Ik leg er 1,50€ in en wij zijn trotse eigenaar geworden van een goed gevulde zak. De perfecte snack om ons die berg op te krijgen. We betreden de Bed and Breakfast, waarvan we de naam nu heel erg goed snappen. Wat voelt dit als 'the end of the World'. Wat was het een fijne dag met veel hoogtepunten. Moe en voldaan ploffen we op ons bed en staren nog een keer naar dat prachtige uitzicht, wat hebben we een geluk dat we in deze omgeving leven!
Meer lezen over Home at the end of the World? Klik hier.
Liefs,
Ellis
Dwalen door de bossen van Slenaken en Epen
Wat kan het soms fijn zijn. Een frisse neus halen in de Limburgse bossen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het te weinig doe en dat terwijl er echt werkelijk op 5 minuten rijden de mooiste bossen en weilanden te vinden zijn. Tijdens de fietstocht met mijn moeder door het Heuvelland, maakten we ook een wandeling door de bossen. We troffen het, want het zonnetje liet zich zien.
Waar het begon
We slapen bij Bed and Breakfast 'Home at the end of the world'. Dit ligt in Slenaken, weliswaar bovenop de berg, dus je moet best een stukje wandelen om in het dorpje zelf te komen. We lopen op een smal pad langs een appelboomgaard. Mijn moeder lijkt het leuk om de appels van heel dichtbij te bekijken en neemt de grond ook even mee. Tip: doe goed schoeisel aan en geen witte kleding, je kunt vies worden. De Limburgse bossen kunnen glad zijn... De appeltjes hangen er verder mooi bij. Een enorme lachkik en vieze kleren later, maken we de boer blij door de appeltjes te laten appeltjes hangen en zetten onze wandeling voort richting het dal.
Bijtanken
Het is een flinke duik richting het dal en doen er een tijdje over om in Slenaken aan te komen. Een theetje gaat er daarom wel in. We stoppen bij Herberg Restaurant de Boswachter om even bij te tanken. Hier kwam ik 'vroeger' ook wel vaker omdat een vriend van mij hier werkte, erg leuk om hier weer terug te zijn. Je zit aan de voet van de Loorberg en ziet veel fanatieke fietsers langs komen. De bikkels die deze berg beklimmen beginnen bij de Boswachter flink te trappen, aanmoedigen is toegestaan (Let op voor mensen met een foetelfiets, lees E-bike). Altijd wat te zien dus.
Afkoelen
We zetten onze tocht voort. Wat we niet weten is dat we diezelfde berg, waar die fietsers ook allemaal opgingen, zelf ook op moeten. Wel op een speciaal voetpad, maar de hoogtemeters zijn hetzelfde. Vanaf dit wandelpad heb je prachtig uitzicht over Slenaken. Boven aangekomen lopen we het bos in. Heerlijk, want een beetje frisheid kunnen we wel gebruiken. Dit bos heeft enorme hoge bomen en een breed wandelpad. Hier en daar schijnt de zon door de bomen wat een prachtig zicht oplevert. Na enkele bochten komen we aan de rand uit. We kijken nu uit over België. Dit is een bekende fotoplek en we kunnen dan ook niet achterblijven. Ik geef de fotografen geen ongelijk: adembenemend mooi.
Bewoonde wereld
Via het pad langs de bosrand komen we uit in een weiland waar net de mais is afgedaan. De boer is twee stengels vergeten, een erg grappig gezicht. We zien de huisjes steeds dichterbij komen, dat moet Epen zijn. Mijn horloge zegt dat we op een mooie afstand zitten van 9 kilometer en dat voelen we wel in de beentjes. Niet alleen de afstand, ook de hoogtemeters zijn te voelen. Je moet dus wel iets over hebben voor dit uitzicht. Maar zeg nou zelf, dan heb je wel wat.
Sit back & relax
We ploffen neer bij de Smidse. Vanaf deze plek, je raadt het al, heb je wederom een fantastisch uitzicht. Het terras zit bomvol. Niet gek, het is echt topweer, een felle zon met een koud briesje. Je zou zomaar uren kunnen blijven hangen. Door die flinke wandeltocht hebben we honger gekregen. We kiezen voor twee typische Limburgse gerechten: Oma's kippensoep en brood met gehaktbrood (ook door oma gerold). Ze vullen lekker en zorgen weer voor een klein beetje energie om de terugweg in te zetten. Niet wandelend, maar met de bus dit keer. Moet kunnen, toch?
Laatste loodjes
De bus brengt ons terug naar Noorbeek. Nog één heuvel wacht daar op ons. Langs de weg spot ik een paar houten kisten waar Mirabelle (soort pruim) worden verkocht. Gewoon op goed vertrouwen met een bakje met muntjes. Ik leg er 1,50€ in en wij zijn trotse eigenaar geworden van een goed gevulde zak. De perfecte snack om ons die berg op te krijgen. We betreden de Bed and Breakfast, waarvan we de naam nu heel erg goed snappen. Wat voelt dit als 'the end of the World'. Wat was het een fijne dag met veel hoogtepunten. Moe en voldaan ploffen we op ons bed en staren nog een keer naar dat prachtige uitzicht, wat hebben we een geluk dat we in deze omgeving leven!
Meer lezen over Home at the end of the World? Klik hier.
Liefs,
Ellis
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
Wil je als eerste weten waar we uithangen? Laat hier je mailadres achter.