Blogs

We komen veel weetjes tegen over Limburg en delen de leukste graag met jullie. Wisten jullie dat Nederlands- en Belgisch Limburgs één volkslied delen? Het zit zo.  

Het lied ‘Limburg, mijn vaderland’, wellicht beter bekend als ‘Waar in 't bronsgroen eikenhout', werd op 31 januari 1909 voor het eerst gezongen ter gelegenheid van de oprichting van de 'Vereniging ter bevordering van de volkszang in Limburg'.

Schrijvers en populariteit

Gerard Krekelberg, tekstdichter en zanger van het Koninklijk Roermonds Mannenkoor, schreef de tekst. Henri Tijssen, dirigent van datzelfde koor, schreef de muziek. Niemand had gedacht dat het lied zo populair zou worden, zowel in Nederlands- als Belgisch Limburg, en zelfs daarbuiten. Laat staan dat iemand kon voorspellen dat 'Limburg, mijn vaderland’ dertig jaar na zijn debuut het volkslied van beide provincies zou zijn. In België wordt het lied doorgaans door studentenverenigingen gezongen en bij grote evenementen. In Nederland is het volkslied vooral populair bij de mannenkoren. 

Ander jasje

De Belgen zingen overigens een kortere versie. Het laatste couplet, over trouw aan het Oranjehuis, laten zij logischerwijs achterwege. In 2009 hebben meer dan 20 muzikanten en bands uit Nederlands-en Belgisch Limburg het volkslied in een nieuw jasje gestoken ter eren van het 100 jarige jubileum.  Zo kwam er zelfs een rockversie! 

Wij kennen het vooral van André Rieu die het ieder jaar ten gehore brengt tijdens zijn concertreeksen op het Vrijthof. En natuurlijk bij de opening van carnaval, ons lievelingsfeest!  
 

Liefs,

Fleur & Ellis

P.S. Mocht je geen idee hebben hoe het lied precies gaat, de laatste nieuwe versie van MaartenCox (2017), helpt je een handje.

In Limburg kun je ieder weekend wel een bourgondisch feestje meepikken. Op deze feestjes staat iedereen volop te genieten van lekkere wijntjes en is er een overschot aan goede hapjes. Soms drinken we een drankje teveel om vervolgens de dag erna met hoofdpijn te starten. Ik maak me er ook schuldig aan, maar het is ook zo lekker om naast je hapje een goed drankje te nuttigen. Wanneer je buiten Limburg mensen vraagt een mening te geven over ons als Limburgers, krijg je vaak de reactie dat het hier zo lekker bourgondisch is. Maar waarom lijkt het erop dat wij net iets meer genieten dan de rest van Nederland? Ik leg je uit hoe wij dat doen.[caption id="attachment_1778" align="alignnone" width="1176"]

Altijd dolblij met eten[/caption]

Bourgondisch, wat?

Terwijl ik altijd zeg dat ik een bourgondische leefstijl heb, weet ik eigenlijk helemaal niet wat bourgondisch precies betekent? Daarom deed ik een klein onderzoek op het net. Waar ik direct op stuitte: Bourgondisch wordt gebruikt als bijvoeglijk naamwoord om aan te geven dat er genoten wordt van het leven. Deze term is afgeleid van de hertogen van Bourgondië, een zijtak van het Franse koningshuis van Valois, die omstreeks 1400 in het Noordoosten van het tegenwoordige Frankrijk een machtig rijk opbouwden, dat ook een groot deel van de Nederlanden omvatte. Bekende hertogen van Bourgondië waren Filips de Goede en Karel de Stoute. Hun hof was bekend om zijn grote luxe en rijkdom (bron: wikipedia).Kort samengevat: Genieten van het leven, met regelmaat een hapje en een drankje. Ok, ik had toch gelijk. Ik ben een echte Bourgondiër. Het is me met de paplepel ingegoten zelfs. Vroeger was het moment dat we 's avonds samen aten erg belangrijk binnen het gezin. Na het eten bleef je zitten voor dat bakje dubbelvla, maar ook om de problemen van de dag door te spreken. Nu ik zelf een huishouden run, probeer ik dat voort te zetten. Weliswaar niet met een bakje dubbelvla, maar we tafelen wel na. In het weekend trekken we wel eens een flesje wijn open bij het goed stukje vlees dat ik die middag gescoord heb bij de slager. Kortom, we genieten zo veel mogelijk.[caption id="attachment_1262" align="alignnone" width="1728"]

Op de markt[/caption]

Verse boodschappen

Wanneer ik over de markt struin op vrijdagmorgen voel ik me echt op-en-top bourgondisch. Ik weet niet precies waar het door komt, misschien omdat ik dan het gevoel heb dat ik omringd wordt door dezelfde soort 'levensgenieters'. Oude omaatjes die met hun kleingeld een goed stukje vis kopen en de rij mensen bij de Spaanse traiteur die verse paella bereid. Ik wandel altijd langzaam langs de kraampjes en laat me verleiden tot het kopen van ingrediënten die ik eigenlijk niet nodig heb. Dit zorgt er wel voor dat ik in het weekend weer iets lekkers klaar wil maken, onder het genot van een goed glaasje wijn uiteraard. Benieuwd naar mijn route over de plaatselijke markt? Lees het hier. Hoelang duurt het nog voordat het vrijdag is?

Restaurants

Je merkt het niet alleen aan de mensen in de winkels en op de markt. Maar zeker ook in de restaurants. Ik heb het gevoel dat er de laatste jaren veel goede eetgelegenheden zijn bijgekomen in de regio Limburg. Meer dan voorgaande jaren. De focus bij deze restaurants ligt vooral op het koken naar het seizoen en voornamelijk met streekproducten. En vooral dat laatste zegt voor mij dat we bewuster bezig zijn met wat we -willen- eten. We vinden het belangrijker om regionale producten te eten en verdiepen ons er ook echt in. Ik zie dat bij mijn vrienden ook gebeuren. We willen goed en eerlijk eten voorgeschoteld krijgen, niet te veel, goed bereid en begeleid door een mooie wijn.[caption id="attachment_1780" align="alignnone" width="1176"]

Limburgse Lam[/caption][caption id="attachment_1756" align="alignnone" width="1176"]

Lekkere bubbels met een seizoensgebonden aspergesoepje[/caption]

Dus dit..

We doen als Limburgers goed ons best om die bourgondische leefstijl in stand te houden en ik kan je vertellen: ik geniet ervan. Ik loop smakelijke events af, ga regelmatig uit eten en hou van alle lokale culinaire initiatieven. En het allerleukste hieraan is dat ik niet de enige ben die hiervan kan genieten, de events zijn namelijk druk bezocht, de restaurants doen het goed en de culinaire initiatieven groeien. Onderschat nooit het belang van goed gezelschap. Dat maakt ons Limburgers zo lekker bourgondisch en laten we dat vooral ook zo houden. Het leven is veel te kort om saai, ongezellig en oneerlijk te tafelen. Geniet van al het lekkers en het leven!Liefs,Ellis

Deze historische plek passeren wij regelmatig als we onderweg zijn in het zuiden van Limburg. Grote luxe hekken vormen de ingang en vanaf de autoweg is het hoge monument duidelijk zichtbaar. Al op jonge leeftijd werd onze interesse dan ook gewekt. Jaren later kunnen we wel stellen dat de unieke Amerikaanse begraafplaats in Margraten een bezoekje waard is. O.a. door de vele persoonlijke verhalen die hier begraven liggen.

Soldaat Arthur B. Johnston

Tegenwoordig is mijn eerste associatie met deze gedenkplaats soldaat Arthur B. Johnston. Een aantal jaren geleden erfden mijn ouders zijn graf namelijk van mijn oma. Zij adopteerde het in 1946. Mijn vader heeft zoveel mogelijk informatie over deze dappere man verkregen en alles gebundeld in een album. Het blijkt dat hij co - piloot was, op 23-jarige leeftijd omgekomen tijdens een vlucht bij de slag bij Emden (net over de grens bij Groningen).[caption id="attachment_1745" align="alignnone" width="1024"]

Oma op Memorial Day 1946 bij het kruis van Arthur[/caption][caption id="attachment_1743" align="alignnone" width="1024"]

Album met alle verzamelde informatie[/caption]8.301 Amerikaanse militairen die in Margraten begraven liggen zijn geadopteerd door omwonenden. Elke jaar op Memorial Day (laatste zondag van mei) gaan mijn ouders bloemen leggen bij zijn kruis, waar ze een foto van hem bij hebben laten plaatsen. Hierdoor krijgt de begraafplaats een hele andere, persoonlijke lading. Hier rusten helden.

Ereplein

Na het passeren van de hekken loop je als bezoeker naar het Ereplein. Voor de grote toren bevindt zich een bronzen beeld van een rouwende moeder, die weerspiegelt in een vijver. Aan de linkerkant staat een kapel waar 3 grote landkaarten zijn geplaatst. Hierop staan beschrijvingen van de activiteiten van het 1e Amerikaanse Leger in de regio gedurende de Tweede Wereldoorlog. Aan de rechterkant ligt het bezoekerscentrum.[caption id="attachment_1741" align="alignnone" width="1024"]

Vijver met standbeeld[/caption]

Vermiste militairen

Niet alle soldaten zijn teruggevonden. Maar liefst 1722 Amerikaanse militairen zijn destijds als vermist opgegeven. Hun namen staan op de muren aan beide kanten van het Ereplein, ook wel ‘de Walls of the Missing’. Sommigen zijn voorzien van een rozet, deze soldaten zijn later toch nog teruggevonden.

De begraafplaats

Na de toren volgt een indrukwekkend gezicht. Oneindige witte kruisjes staan in parallelle rijen naast elkaar in het gras. Dit is de eigenlijke begraafplaats, verdeeld in zestien vakken met elk hun eigen letter. Zo ligt soldaat A.B. Johnston in vak C, graf 20 rij 20. Mooi feitje: alle gesneuvelden zijn hier gelijk. Officieren en soldaten liggen door elkaar met elk een zelfde kruisje. Joodse militairen hebben verder een gedenkteken met davidsster. Daarnaast zijn toch 6 afwijkende kruisjes te zien, hier liggen ontvangers van een ere medaille.[caption id="attachment_1742" align="alignnone" width="1024"]

Begraafplaats met witte kruisjes[/caption]De lange laan met aan beide kanten bomen, brengt de bezoeker uiteindelijk naar een vlaggenmast aan de achterzijde. Ga zeker eens een kijkje nemen op deze unieke historische plek. De Amerikaanse begraafplaats is dagelijks geopend.Liefs,Fleur

Ik ging er eigenlijk helemaal vanuit dat bloedworst een typisch Limburgs product was. Mijn moeder maakte dit vroeger vaak op zaterdag en mijn broer is er dol op. Maar niets blijkt minder waar. De Limburgse variant is: balkenbrij.

Herfstgerecht

Balkenbrij, ook wel ‘Karboet’of ‘Kroeboet’ in het dialect, wordt traditioneel vooral in de herfst en winter gegeten. Het wordt gemaakt van slachtafval van het varken gekookt in bouillon, boekweit-of tarwemeel en speciale kruiden, waaronder rommelkruid, om het een zoete smaak mee te geven. Het bevat veel bloed waardoor het donkerrood van kleur is.

Van vroeger uit

Mijn oma wist mij te vertellen dat als de slager vroeger bij hen thuis kwam slachten, haar moeder het bloed opving in een grote ketel waar ze in bleef roeren terwijl ze er tarwemeel en kruiden aan toevoegde. Samen met gemalen stukjes restafval werd dit in een langwerpige vorm gegoten en lieten ze het opstijven. Zo hadden ze een goedkope maaltijd die in grote hoeveelheden tegelijk kon worden gemaakt.[caption id="attachment_1920" align="alignnone" width="1024"]

Stuk balkenbrij voor bereiding[/caption]

Bereiding

Maar dan nu het belangrijkste, de bereiding en smaak van het gerecht. Eigenlijk heel simpel, de brij wordt in plakken van ongeveer 1 cm dik gesneden en om en om in een paar minuten gebakken in een koekepan met wat boter. De smaak komt aardig in de buurt van die van bloedworst. Een lekkere, ouderwetse, toevoeging is om hier geschilde (bij voorkeur goudreinet volgens oma) appelpartjes bij te bakken. Samen serveren en klaar is kees.Smakelijk.Liefs,Fleur

Als het buiten lekker weer is zijn we snel geneigd om op een terrasje neer te strijken of een wandeling te maken. Voor de afwisseling deze keer eens iets anders, namelijk een boottochtje over de Maas met Rederij Cascade.

Vertrekpunt

De rederij bezit 2 schepen waar zo’n 150 tot 250 personen op kunnen meevaren. De tocht die wij kozen is de ‘Maaskernen toer’, langs de kneuterige kernen Stevensweert, Thorn en Wessem. Bij alle drie de plaatsjes is het mogelijk om op vaste tijden op –en af te stappen. Wij kozen ervoor om onze auto te parkeren vlakbij de haven in Stevensweert. We waren wat aan de vroege kant dus struinden nog even door het centrum. Wat een rust en wat een schattige huisjes hier, we voelden ons gelijk thuis. We scoorden alvast 2 tickets bij de VVV (kan ook gewoon op de boot zelf) en liepen naar de vertrekplaats.[caption id="attachment_1702" align="alignnone" width="1024"]

Ticket[/caption]

Aan boord

Even later meerde de boot aan, een grote rondvaartboot waar passagiers zowel binnen als buiten aan het genieten waren van het zonnetje. De schipper stond ons meteen enthousiast op te wachten. We kozen een plekje bovenop in de zon op een bankje. Ongeveer 10 minuutjes later vertrok de boot richting Thorn. Onderweg zagen we veel andere bootjes , koeien in de wei en het mooie landschap. De rit naar Thorn duurde zo’n 3 kwartier. Genoeg tijd dus om een lekker drankje te nemen. Wij waren om 13.30u opgestapt en kwamen dus rond 14.15u aan.[caption id="attachment_1710" align="alignnone" width="1024"]

De Boot[/caption][caption id="attachment_1703" align="alignnone" width="1024"]

Relaxen op de boot[/caption]

Aan wal in Thorn

We gingen aan wal in Thorn, ook wel bekend als ‘het witte stadje’. We liepen via een lange laan met bomen aan beide kanten, als een soort erehaag, het historische centrum binnen. Al snel passeerden we de abdijkerk, dé bezienswaardigheid van het stadje. De kerk is inderdaad zowel van buiten als binnen een prachtig gezicht.[caption id="attachment_1723" align="alignnone" width="682"]

Abdijkerk[/caption]

Vakantiegevoel

Verder kwamen we langs een aantal (pop-up) boetiekjes met o.a. kleding, accessoires en textiel voor in huis, heel leuk en verrassend. Om de hoek, aan de voorkant van de kerk liggen bovendien een aantal restaurants en een hotel op een rij met gezellige terrassen. Net om de hoek troffen we ook nog het Wijngoed Thorn waar elke vrijdag en zaterdag tussen 14.00-16.00u het proeflokaal geopend is (apr-sep ook op zondag). Wij liepen rond 15.30u op goed geluk binnen toen een groep mannen aandachtig luisterde naar de gastvrouw. We hebben even rondgekeken en besloten dat we hier zeker nog eens willen terugkomen.[caption id="attachment_1717" align="alignnone" width="1024"]

Wijngoed Thorn[/caption]

Het witte stadje

En inderdaad, dit stadje doet haar naam eer aan. Vrijwel overal waar je kijkt zie je pittoreske witte boerderijen en huisjes. Nieuwsgierig als we zijn, hebben we even opgezocht waar dit vandaan komt: In 1794 hadden de Fransen Thorn ingenomen en voerden een belasting in op basis van de omvang van de ramen. De arme bevolking die achter was gebleven en vaak in grote huizen woonden die eerst van de rijken waren, kon deze niet betalen. Om de hoogte van de belastingaanslag te beperken, metselden veel inwoners de ramen dicht. Als camouflage van de aanpassingen werden de huizen vervolgens wit gekalkt.Dit hadden wij er niet achter gezocht, het geeft juist een heel fris, optimistisch straatbeeld. Het voelt echt alsof je op vakantie bent als je hier rondslentert.

[caption id="attachment_1729" align="alignnone" width="1024"]

Struinen door Thorn[/caption]

Terug het water op

Na zo’n 2 uurtjes slenteren, rond 16.15u, liepen we terug naar de haven waar de (laatste) boot weer zou gaan aanmeren. We namen plaats op het benedendek in de zon, met wederom een lekker drankje uiteraard. De boot bracht ons naar Wessem, waar wij nu niet zijn uitgestapt, en uiteindelijk na een uur en een kwartier varen terug naar Stevensweert.[caption id="attachment_1716" align="alignnone" width="1024"]

Uitzicht vanaf de boot[/caption]Het was een hele relaxte, leuke ervaring aan boord van de Cascade en om lekker te slenteren in de mooie plaatsjes. Dit is bovendien een activiteit voor alle leeftijden. We zien ons dit zowel met vriendinnen als met familie nog eens over doen. De Rederij biedt ook nog andere routes aan en mocht je zin hebben in een ‘bootfeestje’ dan kun je de schepen zelfs afhuren.Voor prijzen en afvaarten, check de site van de Rederij.Psst: de boot is geheel vernieuwd sinds wij gingen dobberen!Dobber ze!Liefs,Fleur

Wat kan het soms fijn zijn. Een frisse neus halen in de Limburgse bossen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het te weinig doe en dat terwijl er echt werkelijk op 5 minuten rijden de mooiste bossen en weilanden te vinden zijn. Tijdens de fietstocht met mijn moeder door het Heuvelland, maakten we ook een wandeling door de bossen. We troffen het, want het zonnetje liet zich zien.

Waar het begon

We slapen bij Bed and Breakfast 'Home at the end of the world'. Dit ligt in Slenaken, weliswaar bovenop de berg, dus je moet best een stukje wandelen om in het dorpje zelf te komen. We lopen op een smal pad langs een appelboomgaard. Mijn moeder lijkt het leuk om de appels van heel dichtbij te bekijken en neemt de grond ook even mee. Tip: doe goed schoeisel aan en geen witte kleding, je kunt vies worden. De Limburgse bossen kunnen glad zijn... De appeltjes hangen er verder mooi bij. Een enorme lachkik en vieze kleren later, maken we de boer blij door de appeltjes te laten appeltjes hangen en zetten onze wandeling voort richting het dal.

Bijtanken

Het is een flinke duik richting het dal en doen er een tijdje over om in Slenaken aan te komen. Een theetje gaat er daarom wel in. We stoppen bij Herberg Restaurant de Boswachter om even bij te tanken. Hier kwam ik 'vroeger' ook wel vaker omdat een vriend van mij hier werkte, erg leuk om hier weer terug te zijn. Je zit aan de voet van de Loorberg en ziet veel fanatieke fietsers langs komen. De bikkels die deze berg beklimmen beginnen bij de Boswachter flink te trappen, aanmoedigen is toegestaan (Let op voor mensen met een foetelfiets, lees E-bike). Altijd wat te zien dus.

Afkoelen

We zetten onze tocht voort. Wat we niet weten is dat we diezelfde berg, waar die fietsers ook allemaal opgingen, zelf ook op moeten. Wel op een speciaal voetpad, maar de hoogtemeters zijn hetzelfde. Vanaf dit wandelpad heb je prachtig uitzicht over Slenaken. Boven aangekomen lopen we het bos in. Heerlijk, want een beetje frisheid kunnen we wel gebruiken. Dit bos heeft enorme hoge bomen en een breed wandelpad. Hier en daar schijnt de zon door de bomen wat een prachtig zicht oplevert. Na enkele bochten komen we aan de rand uit. We kijken nu uit over België. Dit is een bekende fotoplek en we kunnen dan ook niet achterblijven. Ik geef de fotografen geen ongelijk: adembenemend mooi.

Bewoonde wereld

Via het pad langs de bosrand komen we uit in een weiland waar net de mais is afgedaan. De boer is twee stengels vergeten, een erg grappig gezicht. We zien de huisjes steeds dichterbij komen, dat moet Epen zijn. Mijn horloge zegt dat we op een mooie afstand zitten van 9 kilometer en dat voelen we wel in de beentjes. Niet alleen de afstand, ook de hoogtemeters zijn te voelen. Je moet dus wel iets over hebben voor dit uitzicht. Maar zeg nou zelf, dan heb je wel wat.

‍

Sit back & relax

We ploffen neer bij de Smidse. Vanaf deze plek, je raadt het al, heb je wederom een fantastisch uitzicht. Het terras zit bomvol. Niet gek, het is echt topweer, een felle zon met een koud briesje. Je zou zomaar uren kunnen blijven hangen. Door die flinke wandeltocht hebben we honger gekregen. We kiezen voor twee typische Limburgse gerechten: Oma's kippensoep en brood met gehaktbrood (ook door oma gerold). Ze vullen lekker en zorgen weer voor een klein beetje energie om de terugweg in te zetten. Niet wandelend, maar met de bus dit keer. Moet kunnen, toch?

‍

Laatste loodjes

De bus brengt ons terug naar Noorbeek. Nog één heuvel wacht daar op ons. Langs de weg spot ik een paar houten kisten waar Mirabelle (soort pruim) worden verkocht. Gewoon op goed vertrouwen met een bakje met muntjes. Ik leg er 1,50€ in en wij zijn trotse eigenaar geworden van een goed gevulde zak. De perfecte snack om ons die berg op te krijgen. We betreden de Bed and Breakfast, waarvan we de naam nu heel erg goed snappen. Wat voelt dit als 'the end of the World'. Wat was het een fijne dag met veel hoogtepunten. Moe en voldaan ploffen we op ons bed en staren nog een keer naar dat prachtige uitzicht, wat hebben we een geluk dat we in deze omgeving leven!

Meer lezen over Home at the end of the World? Klik hier.

Liefs,
Ellis

Even geleden werden we uitgenodigd voor een wel heel bijzondere ontmoeting, namelijk met dé Dame van bruisend wijnhuis: Domein Holset. Het domein is ongeveer 12 jaar geleden gestart als wijnhuis. Later besloten de eigenaren zich specifiek toe te leggen op mousserende wijnen, zo ook deze dame.

Lokale dranken

Zoals bourgondische Limburgers beaamt, houden wij ook wel van een  lekker drankje. Het lijkt ons dan ook leuk om zoveel mogelijk lokale varianten van alcoholische versnaperingen te gaan proberen en beschrijven. Te beginnen met deze hele toepasselijke;).

Achtergrondinformatie

Voor dit wijnhuis waren we afgereisd naar het zuiden, Lemiers om precies te zijn. Naast de eer om de nieuwste bruisende aanwinst te proeven, hebben we ook nog wat bijgeleerd over verschillende soorten wijn en het proces dat er aan vooraf gaat. Nu zagen we ook van dichtbij welke druiven überhaupt kunnen groeien op ons Limburgs land. We kregen een rondleiding door de wijngaard met o.a. wijnspecialist Kirsten Abels. Zij wist ons alle ins en outs bij te brengen van de verschillende druiven, wijnen en bijbehorende smaken die op het domein terug te vinden zijn. Wij waren nu trouwens aanwezig op uitnodiging maar we hadden evengoed op eigen initiatief op bezoek kunnen gaan. Er zijn namelijk diverse smakelijke en actieve opties die je als wijnliefhebber kunt reserveren.

Moment suprême

Aansluitend aan de rondleiding over de wijngaard, een groot uitgestrekt gebied met immens veel druiven en een prachtig uitzicht, is het tijd om de Dame te ontdoen van haar 'kledij' en op feestelijke wijze te sabreren (ontkurken met een speciale sabel). En bubbels kwamen er!

Proeven maar

Na dit feestelijke moment mochten we proeven. De dame is gemaakt van 100% chardonnay druiven. Eind augustus 2018 is ze in het assortiment verschenen in al haar jeugdigheid. Het is de droogste variant van het domein tot nu toe, met een vleugje vanille. Erg lekker, eigenzinnig en feestelijk als je het ons vraagt.

Bed and Breakfast

Naast het wijnhuis hebben eigenaren Marianne en Erik 1,5 jaar geleden tevens een Bed and Breakfast geopend. Een zevental kleurrijke kamers, verschillend in grootte, allemaal heel verschillend maar heel knus (we mochten even spieken) sieren het domein. Tevens is er een gezamenlijke woonkamer met keuken om te kletsen met andere gasten of om gewoon te genieten van het uitzicht.

Wijnliefhebbers opgelet

Dit mooie plekje, verstopt op een heuvel in Lemiers vlakbij de Duitse grens, kun je eigenlijk gewoon het beste zelf beleven. Zeker een aanrader als je een bruisende wijnliefhebber bent.

‍Domein Holset

Holset 34-36

6295 NC Lemiers 

Liefs,

Fleur

Noorbeek, niet ver van Slenaken waar ik tijdens onze fietstocht door Zuid-Limburg verbleef, is een van de meest zuidelijke dorpjes van Nederland. Het is een piepklein gehucht met jaarlijks heel wat toeristen. Dat begrijp ik wel. Het ligt te midden van het Heuvelland en heeft o.a. een heerlijk restaurant. Onze gastvrouw in de B&B raadde ons deze plek aan en we gingen daarom natuurlijk proeven. Ik heb het over Restaurant Du Nord.

Smaak

De dag dat wij bij Du Nord gingen eten was het overdag heerlijk weer. Ik had me een tikkeltje verheugd om te zitten in hun binnentuin, maar helaas koelde het te snel af waardoor we kozen voor een tafeltje binnen. Mocht je wel buiten kunnen zitten, doe het! Je zit onder de druiven- en laurierbomen en je waant je zowaar in het buitenland. Binnen zitten is trouwens ook echt geen straf. Dit restaurant is heel smaakvol ingericht. Er zijn donkere kleuren gebruikt en kaarsjes maken het knus en gezellig.

We nemen een kijkje in de kaart en kunnen moeilijk kiezen. Niet enorm veel gerechten, maar veelal mijn smaak en geïnspireerd op de Franse keuken. Mijn gezelschap gaat voor het vegetarische voorgerecht en het kippetje als hoofdgerecht. Ik heb zin in vlees dus ga voor de carpaccio en de steak. Voordat ons voorgerecht wordt uitgeserveerd mogen we al proeven van de papadum met een tomatensausje en vers geplukte druiven. Daarbij drinken we een lekkere chardonnay.

Wij bezoeken Du Nord op een vrijdag. We hebben gelukkig gereserveerd, want de zaak loopt snel vol. Vol verbazing heb ik trouwens gekeken naar de bediening die uit 1 persoon bestond. Ze had alles onder controle, niemand kwam wat te kort.

Starten doe je zo

Het voorgerecht van mijn gezelschap is een paarse quinoa salade met kwarteleitjes, bietjes en aioli. Best een grote portie, maar door de ingrediënten valt het niet zwaar en is er nog genoeg ruimte voor het hoofdgerecht. Mijn carpaccio is rijkelijk belegd met kappetjes, oude kaas, pijnboompitjes, rucolasla en nog veel meer lekkers. Het vlees is perfect op temperatuur en dun gesneden. Lekkere start, concluderen we beiden.

Stapelen

Nadat het voorgerecht is afgeruimd vraag ik een lekkere rode wijn voor bij het hoofdgerecht. Ik had een wijntje op de kaart zien staan met Syrah, daar hou ik wel van. En inderdaad, even later zit ik te genieten. De hoofdgerechten zijn leuk opgemaakt: ze stapelen hier graag. Mijn gezelschapkrijgt het kippetje, dat lekker smeuïg van smaak is met een citroenpartje in de kern. Er zitten enkele seizoensgroenten bij, een bedje van linzen en we delen samen een kommetje vers gesneden friet. Ik geniet van een dry aged steak die medium gebakken is. Er zit een bolletje kruidenboter bij en ook wat seizoensgroeten. Het vlees is ontzettend mals en goed op smaak. We eten beiden ons bordje helemaal leeg. Precies genoeg of misschien net iets te veel. Maja, het was zo lekker…

Ook al hebben we genoeg, zijn we toch wel benieuwd naar de nagerechten. We besluiten voor ‘klein en zoet’ (kleine lekkernijen met een kopje koffie of thee) en affagato al caffe te gaan. Ook dit peuzelen we helemaal op. Te lekker. De kopjes thee worden leeggedronken en we verlaten dit heerlijke restaurant.

Het is misschien stom om te denken, maar ik had niet verwacht dat zo’n, toch wel hip, restaurant te vinden was in dit kleine dorpje Noorbeek. De dames die deze tent runnen weten van wanten. Ze hebben een goede smaak qua interieur, gerechten en ze snappen hoe horeca hoort te zijn. En dat allemaal voor een vriendelijke prijs (we rekenden 110€ af). Het is misschien voor menigeen een stukje rijden, maar het is meer dan de moeite waard.

Restaurant Du Nord
‍Dorpstraat 186255 AN Noorbeek

Liefs,Ellis

Onlangs maakte ik samen met mijn moeder een roadtrip door het Heuvelland. Op de fiets welteverstaan, en nee geen e-bike! We gingen op zoek naar bijzondere plekjes en zouden volop in beweging zijn. Maar uiteindelijk wilden we vooral genieten van alles wat het Heuvelland te bieden heeft. Je zult nog een aantal keer verhalen gaan tegen komen over deze trip, maar ik ga starten met ons bijzondere verblijf: Home at the end of the world

At the end

Wanneer je vanaf het noorden richting Slenaken fietst of rijdt, ga je waarschijnlijk denken: Hoe ver kan ik nog gaan? Net voor het bord 'België' sla je linksaf en rijdt je tegen B&B 'Home at the end of the World' aan. Dit bijzondere plekje lijkt inderdaad aan het einde van de wereld te liggen, zo voelt het althans. Maar zo is het in werkelijkheid niet. Deze plek ligt midden in het mooie Limburgse Heuvelland. Vanaf de tuin kijk je uit over een deel van dit bijzondere landschap.

In de tuin staan verschillende fruitbomen en kruidenplantjes, vergezeld door diverse prachtige andere planten. De tuin is niet enorm georganiseerd, maar juist dat maakt het mooi. Gelukkig zijn er verschillende hoekjes ingericht om uit te rusten en te genieten.

Ontbijten

Jeanette, de gastvrouw van deze B&B, serveert iedere morgen ontbijt op het door de gasten zelf aangegeven tijdsstip. Bijna alles van dit top ontbijt is zelf gemaakt en komt uit de tuin of is speciaal gehaald op de markt in België. Het zelfgemaakte brood was heerlijk smeuïg, lekker met de zelfgemaakte kweepeer jam met tijm en een beetje geitenkaas. Iedere dag een andere, zelf gemaakte compote, marmelade of confiture (ik weet niet het meer precies.. :) sorry Jeanette). Daarnaast is er ook nog vlees en kaas, wat fruit en zelf gebakken cake om het ontbijt af te maken. Wanneer je het niet op krijgt, gaat het mee als tussendoortje tijdens het wandelen. Genieten.

Wandelen

Op dag twee van ons verblijf gingen we niet fietsen, maar wandelen. Jeanette weet je precies te vertellen welke wandelroutes het mooiste zijn en praat hier met veel plezier over. We kozen voor de wandeltocht richting Epen. Pakweg 10 kilometer, dat moest wel lukken. We kregen een kaart mee en hadden een heerlijke wandeldag door de prachtige appelboomvelden, Limburgse valleien en kneuterige dorpjes.

Lekker vertoeven

Home at the end of the World heeft twee slaapkamers. Toevallig dat we ze beiden konden bekijken omdat de andere gasten er nog niet waren. Wij sliepen in de Engelse kamer met twee aparte bedden. Dit is bovendien de  meest lichte van de twee. De andere kamer is iets groter, heeft een bedstede en is een stuk donkerder. Beiden zijn heel sfeervol en dus een feestje om in te verblijven. Onze kamer keek uit op het weiland achter het huis waar de koeien overdag vertoeven. De kamer heeft een bad. Bad-en douchegel (met een te lekkere geur) en shampoo zijn aanwezig. 's Nachts is het hier heerlijk rustig, dus we hebben geslapen als roosjes..

Deze B&B is speciaal. Dat komt niet alleen door de fijne ligging, midden in het Heuvelland maar ook nog op 20 minuten rijden van Maastricht, maar zeker door de persoonlijke aandacht die Jeanette voor haar gasten heeft. Zowat alles wat je eet komt uit haar eigen keuken, de inrichting past precies bij de omgeving en er hangt een heerlijk relaxe sfeer in huis. Helemaal opgeladen fietsten we weer huiswaarts. Wat hebben we genoten.Wil je ook een keer gaan slapen bij 'Home at the end of the World'? Bekijk dan vooral eens de website hier.

Schilbergerweg 5
6277 NX Slenaken
043 457 3239

Liefs,Ellis

Na veel avonden brainstormen en bouwen is het nu dan echt zo ver: Liefs uit Limburg is live! We zijn blij en trots op het resultaat en er helemaal klaar voor om jullie mee te nemen in onze avonturen hier in het mooie Limburg. Liefs uit Limburg is hét platform als je Limburger bent, of wanneer je Limburg bezoekt, en je op zoek bent naar leuke uitjes, hippe hotspots, lekkere restaurants, echte Limburgse recepten, wilt weten waar je echt moet slapen etc. Maar natuurlijk ook wanneer je gewoon nieuwsgierig bent naar al het leuks wat Limburg te bieden heeft. Voorafgaand aan die avonden brainstormen ontstond het idee om dit platform te gaan bouwen. We kwamen hierbij omdat we beide een platform misten waar op een frisse en jonge manier naar Limburg gekeken wordt. Geen suffe wandelroutes of tripjes met saaie tourguides, maar juist die hippe wandelingen (of andere sportieve activiteiten) en plekjes, bourgondische kroegjes, authentieke restaurants, te gekke slaapplekken, mooie pluktuinen, Limburgse wijngaarden en ga zo maar door. Met Liefs uit Limburg vegen we het stoffige imago van Limburg af en laten we Limburg weer ‘shinen’. Wie wij zijn Maar wie zijn wij? We zijn rasechte Limburgers, niet wereldvreemd, want we houden beiden van reizen. Fan van Limburg, dat mogen duidelijk zijn (we snappen dan ook niets van leeftijdsgenoten die hier wegtrekken). Fleur (rechts op foto) is de creatieve avonturier en weet altijd van alles een feestje te maken. Ellis (logischerwijs dus links op de foto) is een sporty foodie met een hart voor lekker eten en weet niet wat stil zitten is. We kennen elkaar vier jaar en weten elkaar altijd te enthousiasmeren met van alles en nog wat. Zet ons bij elkaar en we bedenken op één avond drie nieuwe initiatieven. We praten sneller dan we denken en weten beiden van aanpakken. Over dit initiatief zijn we laaaaaiend enthousiast en daarom ook blij dat het nu eindelijk zo ver is… We hebben al ontelbare ideeën voor onderwerpen om die leuke blogs over te kunnen maken, maar heb jij nu goede tips? Schroom dan niet. Onze mailbox staat altijd open voor knetter goede suggesties, neem contact met ons op. Kom je mee genieten?instagram: @liefsuitlimburgfacebook: www.facebook.com/liefsuitlimburg Liefs,Fleur & Ellis

We delen zelf graag onze leukste tips in Limburg. Maar het is net zo leuk om dit ook aan anderen te vragen zodat we zeker weten dat we echt niks leuks missen. Dat doen we middels de ‘insider tip’ rubriek, die regelmatig terug te vinden zal zijn op Liefs uit Limburg. Dit keer laten we Jacqueline Houben-Peeters aan het woord:

Jacqueline Houben-Peeters
Is 68 jaar
Geboren in Brussel
Woont in Geleen
Is een tijdje geleden gepensioneerd en ..

De Proeftip

Waar ga jij het liefst iets eten of drinken?

"Bij De Proosdij in Meerssen kom ik graag. Mooie locatie met een gezellige open haard, leuk fris interieur, een diverse kaart en heel aangenaam personeel. De prijzen zijn ook nog eens heel vriendelijk. Ik at hier een spaghetti scampi en vongole en het was echt om te smullen!"

De Doetip

"We gaan op 16 februari met de Arriva trein naar Aachen. We hebben daar enorm veel zin in. Een geheel nieuwe en directe grensoverschrijdende treinverbinding van Maastricht naar Aachen. Compleet nieuw dus. We plakken er direct een dagje Aachen aan vast."

Zomerparkfeest

Na twee gemiste edities mogen we in augustus eindelijk weer los! Na drie jaar is er heel veel anders maar gelukkig ook een heleboel nog hetzelfde. Onze stamgasten Zelfde en Anders blikken de komende tijd vooruit. Over alles wat er anders, hetzelfde, leuker, beter en nieuwer gaat zijn.

plateauKUNST

Zet het laatste weekend van augustus in uw agenda, want op zaterdag 27 en zondag 28 augustus 2022 vindt de 16e editie van plateauKunst plaats.

Jaarlijks organiseert initiatiefneemster Wanda Reiff plateauKunst, een evenement dat zich kenmerkt door het informele karakter, waarbij bezoekers kunnen genieten van actuele kunst in een unieke omgeving: in boerderijen, schuren, een molen, een kasteel, op zolder, een atelier, een kantoor en in weilanden gelegen in een prachtig landschap op het plateau van Margraten. Dit is al de 16de editie met professionele hedendaagse kunstenaars van Limburgse bodem, maar ook uit de rest van Nederland en uit het buitenland. Van aanstormend talent tot gevestigde namen. https://plateaukunst.nl/plateaukunst-2022/

Cultura Nova

Kom nazomeren bij de 31^ste editie van festival Cultura Nova! Eind augustus en begin september zindert het weer van beeldend theater in alle hoeken en gaten van Parkstad Limburg. Dit grootste cultuurfestival van Limburg, met zijn bruisend festivalhart in Heerlen, heeft een neus voor wervelende voorstellingen waarin woorden van ondergeschikt belang zijn. Uit heel Europa weet Cultura Nova prachtige producties samen te brengen: van adembenemende fysieke prestaties en spectaculaire buitenproducties tot vernieuwende projecten op het gebied van installatiekunst, film, muziek, beeldende kunst en architectuur.https://cultura-nova.nl - specifieke tip: Het Sterrehuis https://www.hetlaagland.nl/voorstellingen/het-sterrehuis/

De feestmaand is vandaag van start gegaan! December zit boordevol hoogtepunten: sinterklaas, kerstmis en oud op nieuw. Feesten om samen te zijn en lekker warm bij de open haard te zitten. Tegelijkertijd werken we toe naar 31 december alsof de wereld op 01 januari stopt, doen we inkopen voor onder de boom en maken we receptenlijstjes om de kersttafel te versieren. Laten we met z'n allen rustig blijven en genieten van alles wat deze maand ons gaat brengen. Heb jij nog energie en tijd om erop uit te gaan? Wij hebben wat ideeën voor je:

Steinerlights | Stein

Ook zo'n fan van GLOW, het lichtfestival in Eindhoven? Vanaf 8 december kun je een Limburgse variant bezoeken in Steinerbos. Een magische wandeling voor alle leeftijden. Onderweg kom je sprookjesachtige objecten, lasershows en talloze lichtjes tegen. Tussendoor kun je opwarmen met een lekkere versnapering bij een van de horecagelegenheden. Kleed je lekker warm aan en laat verrassen. Je moet tenslotte zelf de (licht)slingers ophangen tijdens de donkere dagen! Tickets kosten € 17,50 voor volwassenen en € 15 voor kinderen van 3 t/m 11 en 65+ ers. Bestel ze hier.

Roermond's razende rollerdisco | Roermond

Op Dreef Festival en Disco Tropicana rijden samen een scheve schaats en organiseren 9 december de grootste Roller Disco die Roermond ooit gezien heeft! Tijdens deze kerstspecial draaien de DJ's de lekkerste disco- en discohouse klappertjes. Ondertussen waag jij de stapjes op de grote dansvloer of kies je voor de skates op de naastgelegen rolschaatsbaan! Je mag zelf kiezen. Een ticket kost € 12,50 p.p en geeft je toegang tot het evenement. Scoor je ticket hier.

Top2000 | Venlo

Ellis haar favoriete tijd van het jaar: tussen kerst en nieuwjaar. Want dan wordt de top2000 afgespeeld op NPO radio2. De eerste week van december kan er gestemd worden en vanaf dan begint de gekte eigenlijk al. Op de TV kijk je top2000 a gogo (een quiz) en op de radio kom je er gewoon niet meer onderuit. Bar Ö in Venlo speelt hier leuk op in middels een top2000 quiz op zondag 15 december om 20.00. In een team van maximaal 5 onderga je 8 rondes met vragen bestaande uit luisterfragmenten, foto's en kennisvragen. Meedoen kost € 5 p.p. Aanmelden kan via info@bar-o.nl.

Mescherbergloop | Mesch

Op 17 december worden er bergen verzet in het meest zuidelijke puntje van Limburg tijdens de Mescherbergloop in Mesch. Het parcours is niet mis en zorgt voor de nodige uitdaging. Afhankelijk van het weer is de ondergrond nat of hard, maar kom je zeker weten bladeren, modder en publiek tegen. De afstanden liggen tussen de 6 km en 21 km en de inschrijfgelden liggen tussen € 13,75 en € 22,25. Inschrijven kan tot 16 december voor genoemde bedragen, dus wees er snel bij.

Kerst express | Zuid-Limburg

Absoluut een leuk kerstuitje om te doen met de hele familie is de Kerst express van De Miljoenenlijn. Maak een speciaal ritje tussen 9 december en 7 januari door het winterse heuvelland. In Simpelveld bevindt zich het kloppende hart van De Miljoenenlijn. In de stationshal ga je 110 jaar terug in de kersttijd en hoor je kerstmuziek. Bekijk hier de rijdagen en koop je tickets. Goede rit!

Kerstmarkten | Limburg

Natuurlijk is dit ook de maand van de kerstmarkten. Die mogen natuurlijk niet op ons lijstje missen. Hierbij een opsomming van een aantal markten die je niet mag missen:

• Kerstmarkt in Thorn op 10 december
• Kerst in Valkenburg van 17 november tot en met 7 januari
• Magisch Maastricht van 30 november tot 31 december

Heeeeele fijne feestmaand.

Veel liefs,

Fleur & Ellis

‍